رفتن...

- اشکان رفت! به همین سادگی... مدت زمان کوتاهی میشناختمش و در همین مدت آنقدر به هم نزدیک شدیم که رفتنش سنگین بود... خیلی بی سر و صدا هم رفت! بلیط گرفت و شب فرودگاه بودیم و الان دیگر نیست... آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست... هر کجا هست خدایا به سلامت دارش...

- این پرونده هسته‌ای ایران داره بیخ پیدا میکنه و اگه خدایی نکرده بره شورای امنیت و تصمیم بدی گرفته بشه به فنا میریم... یکی نیست به این احمقها بگه بابا مقابل دنیا که نمیشه واستاد! یه دوست ندارین شما پشتتون به باج و خراجی که میدین تا کاری باتون نداشته باشن گرمه؟... البته بگم که این اروپاییها هم خیلی پررو هستن... مرتیکه به تو چه که کسی داره سوخت هسته‌ای میسازه تو مواظب باش استفاده نامطلوب از این نشه بعد هم آدم خودش خرما نمیخوره به بغل دستیش بگه اه اه...

- این را بخوانید. من نمیدانم این مملکت چقدر بی در و پیکر است آخر! اینها چقدر میتوانند اینگونه رفتار کنند و صدا از کسی درنیاید!؟ رویشان کم هم نمیشود! هی میگوییم راه حل ما دخالت خارجی نیست! هی دفاع کردیم از اصلاحات و گفتیم خودمان آینده خودمان را میسازیم! نه آقا جان! ما اینکاره نیستیم! تا این ملت گرفتار یک لقمه نان است و از حرف زدن بخاطر بهایش میترسد به هیچ جا نمیرسیم! خمینی این مملکت را به فنا داد اما یک خصوصیت بارز داشت و آن شجاعتش بود که البته ناشی از کمی عقل بود ولی به هر حال مقابل ژاندارم خاورمیانه ایستاد! اینها میگیرند و میزنند و میبرند و جیک کسی در نمی‌آید! ناآرامیهای کردستان را کسی میگفت سر جریان انتخابات و کتک زدن ناجور کسی توسط عوامل رژیم است! نمیدام درست یا نه اما اینها هم اینقدر احمقند که نمیفهمند اگر صدا از صد نفر درنیامد ممکن است و صد و یکمی حرفی بزند و هزارمی دادی و ده‌هزارمی به پا خیزد... و اگر خاست هیچ نمیماند از اینها! هیچ!

- دو شب است که نمیخوابم! مهلتی برای فرستادن مقاله به این مجله‌های علمی است که دارد تمام میشود و باید به جایی برسد! اینکار هم تا حدی احمقانه است که آدم تمام تلاشش را در دوران ارشد بگذارد برای دادن مقاله‌ای که شاید واقعا کار مهمی نباشد. نباید گیر داد و نمره خوب را منوط به داشتن چنین چیزهایی کرد که همه میدانند چقدر دو دره بازی میشود در آن...

- دارم از چشم سیاهش گله چندان که مپرس
  که چنان زو شده ام بی سر و سامان که مپرس
  کس به امید وفا ترک دل و دین مکناد
  که چنانم من از این کرده پشیمان که مپرس!